Aardobservatiesatellieten leveren al meer dan 15 jaar beelden in natuurlijke kleuren van elke willekeurige plek op aarde. Wolkenpartijen, weersystemen, landschappen, gebergten, oceanen, ijskappen, grote natuurbranden, stofstormen, vulkaanuitbarstingen, noem maar op, niets ontsnapt er aan de aandacht. Daarnaast zijn er echter ook andere beelden vanuit de ruimte beschikbaar: foto's, genomen door de opeenvolgende bemanningen van het internationaal ruimtestation ISS. Tonen die astronautenfoto's meer van hetzelfde of voegen ze nog iets toe?
|
|
Astronautenfoto
Om die vraag te beantwoorden vergelijken we een MODIS-satellietbeeld van het
schiereiland Kamtsjatka met een ISS-foto van hetzelfde gebied. Kamtsjatka ligt
in het noordoosten van Rusland tussen de Zee van Ochotsk en de Beringzee. Het
schiereiland maakt deel uit van een gebied met zo'n honderd actieve vulkanen,
waarvan de 4750 meter hoge Kljoetsjevskaja Sopka de hoogste is. Een bemanningslid
van het ruimtestation zette deze vulkaan en talrijke omliggende vulkanen 16
november 2013 op de foto. Bij de Kljoetsjevskaja Sopka was toen een langgerekte
pluim te zien van stoom, gassen en deeltjes van vulkanische oorsprong; de pluim
breidt zich uit in oostelijke richting. Het ISS bevond zich op het moment dat
de foto werd gemaakt, op meer dan 1500 kilometer ten zuidwesten van de vulkanen.
We zien het overwegend besneeuwde gebied, inclusief vulkanen en de vulkanische
pluim, van opzij. Door de schaduwen die zichtbaar zijn, ontstaat een markante
dieptewerking; de foto geeft een vergelijkbaar beeld van wat we vanuit een vliegtuig
zouden mogen verwachten. De donkere plek bij de bocht van de vulkanische pluim
wordt vermoedelijk veroorzaakt door zowel schaduw van de pluim als door vulkanische
as die daar terecht is gekomen.
Satellietbeeld
De dieptewerking is nauwelijks aanwezig in de veel frequenter beschikbare beelden
van de aardobservatiesatellieten die trouw hun rondjes rond de aarde draaien.
Ze verrichten hun waarnemingen recht van boven, waarbij strook voor strook wordt
afgetast. Een satellietbeeld bestaat daardoor uit een serie op de juiste manier
aan elkaar 'geplakte' opeenvolgende stroken. De resolutie van de satellietbeelden
is lager, de schaduwen zijn minder prominent en het contrast tussen het besneeuwde
aardoppervlak, de lichtgetinte vulkanische pluim en eventueel aanwezige bewolking
is geringer dan bij de astronautenfoto's.
Rode sneeuw
Beelden van aardobservatiesatellieten in natuurlijke kleuren zijn niet altijd
het meest geschikt om een vulkanische pluim te kunnen opmerken. Daarom wordt
er soms een kunstgreep toegepast die wel tot het gewenste resultaat leidt. De
gegevens van stralingsmetingen in het zichtbaar licht worden aangevuld met die
in het kortgolvig-infrarood. Vervolgens wordt het geheel zo gepresenteerd dat
de sneeuw rood wordt weergegeven, terwijl waterwolken en ook de vulkanische
pluim hun witte tint behouden. We zien deze tinten terug op het satellietbeeld
van Kamtsjatka van 16 november 2013, dus van dezelfde datum en van hetzelfde
gebied als de astronautenfoto. Vegetatie is groen. Uit het feit dat het satellietbeeld
ook groene tinten bevat, concluderen we dat het schiereiland niet helemaal is
bedekt met sneeuw.
Meerwaarde
Voegen de astronautenfoto's iets toe aan de beelden van de aardobservatiesatellieten?
Oordeelt u zelf!